Vrijdag 24 oktober: aan de poort van de nacht...

Een plek waar woorden tekort schieten,
stembanden verstillen,
waar de broosheid, breekbaarheid
van 't leven op aarde
huiveringwekkend tastbaar is...

Honderden, ja duizenden gezichten
elk met een eigen verhaal

en dan plots ... deze tweeling,
twee meisjes van zestien...

Het werd een wandeling begeleid door de pijnlijke schreeuw van
meer dan 1 miljoen mensen die hier uit het leven gerukt werden...

En op het einde die ene tekst in tal van talen op telkens dezelfde steen...